top of page
Allı TurnamMuhlis Berberoğlu
00:00 / 04:54

ŞİİRLER

BABAM

 

Hayat çok zor baba yoruldum inan

Durgunlaştım artık duruldum inan

Yoksun, acılarla yoğruldum inan

Kaldıracak gücüm kalmadı babam.

 

Tamam dedim sustum attım içime

Onu bunu aldım kattım içime

İyice dolmuşum baktım içime

Son yaşananları almadı babam.

 

Bilmiyorum baba halim nicedir

Çözemedim bu nasıl bilmecedir

Uyumayı unuttum kaç gecedir

Gözlerim uykuya dalmadı babam.

 

Bu oğlun yalnız, çaresiz kaldı da

Her giden benden bir şeyler aldı da

Ah bu hayat seni benden çaldı da

Bir tek beni benden çalmadı babam.

 

Güldürmedi hayat güleyim dedim

Yaşamı bırakıp öleyim dedim

Çıkıp da yanına geleyim dedim

Ah! İnancım beni salmadı babam.

 

(26.04.2018 – 01.50)

{Ay Işığında Saklı Hüzünler kitabından}

YARIM KALDIK

Hep yarım kaldık şu hayatta,

Yarım bırakıldık.

Hiçbir şeyimiz tamam olmadı.

Ne ağlayabildik doyasıya,

Ne gülebildik...

Belki bu yüzden dalgınlığımız,

Bu yüzden suskunluğumuz,

Bu yüzden kırgınlığımız...

Ve gittikçe artıyor yorgunluğumuz...

Kenan Ergül

GÖZYAŞIM YÜREĞİME AKAR

Bir umuda sarılmış şu yüreğim

Her gidenin ardından bakar durur.

Küçücük bir mutluluktur dileğim

Gözyaşım yüreğime akar durur.

Kenan Ergül

DİYORUM

 

Aldandım her yüze gülene kanıp

Çok üzdüm kendimi geçmişi anıp

Şöyle birinin omzuna yaslanıp

Hıçkırıklarla ağlasam diyorum.

 

Durdursam zamanı, dönsem geçmişe

Kovsam acıları, gitse endişe

Yüzümde mutluluk, kalbimde neşe

Dereler gibi çağlasam diyorum.

 

Geçiyor ömür sular gibi akıp

Kırdılar beni yüreğime bakıp

Bıçağı kızdırıp iyice yakıp

Yaralarımı dağlasam diyorum.

 

Kenan’ım der, Mevla’ya sığındım tek

Bu dünya bir imtihan yeri demek

Sabır ipini tutup ilmek ilmek

Sıkı sıkıya bağlasam diyorum.

 

(04.08.2018 – 16.55)

{Ay Işığında Saklı Hüzünler kitabından}

YORGUN

Kendimi öyle çok yorgun hissediyorum ki,

Sanki sırtıma dağları yüklemişim,

Yüreğimde yangınlar,

Gözümde okyanuslar...

Öyle durduk yere dalıp gitmelerim oluyor bazen,

Zaten insan,

Kalkıp gidemediği yere dalıp gidermiş.

Kenan Ergül

DİYE Mİ GİTTİN?

 

Yalan, hile katmadım yeminime, ahtıma

İnan kimseyi oturtmadım gönül tahtıma

Kavuşalım dedim ayrılık düştü bahtıma

Ölmeden mezarım kazılır diye mi gittin?

 

Yanında mutluydum, kalbim uçan bir kelebek…

Yüreğim senindi, inan seni sevmiştim tek

Hüzünlere saldın beni çekip de giderek

Yüreğin gönlümde ezilir diye mi gittin?

 

Yâr dedim yâren dedim ettim seni baş tâcım

Saatlerce gözlerine bakmaktı amacım

Saçlarına dokunsam inan geçerdi acım

Acılar gönlüme dizilir diye mi gittin?

 

Şimdi ayazlardayım dünya bana dar gibi

Bir deli sevdaya düştüm eridim kar gibi

Bilmiyorum nedir bu ayrılığın sebebi

Gözlerimden yaşlar süzülür diye mi gittin?

 

Dertliyim gözlerimde yaş, gözlerimde buğu

Nerde görülmüş ki şairin mutlu olduğu

Gittin, çok gördün bana küçücük mutluluğu

Adıma şiirler yazılır diye mi gittin?

 

(26.04.2018 – 01.00)

{Ay Işığında Saklı Hüzünler kitabından}

ÇOK AĞLADIM

Hep başkalarının mutluluğunu izlemekle geçti ömrüm.

Güzel şeylere heves ettim durdum

Çok ağladım,

Bir damla gözyaşı dökmeden.

Mış gibi yaptım hep

Güçlüymüş gibi,

Mutluymuş gibi

Canı yanmazmış gibi...

Kenan Ergül

GENÇLİĞİME DOYAMADIM

 

Gerçekleşmez garibin hayali ve rüyası

Gençliğimi aldı şu sattığımın dünyası

Dün bitmiştir önemli olan bundan sonrası

Bir gün olsun ben hiç mutlu olamadım gardaş.

 

Kelimeler düğümlenir artık gelmez dile

Meydan okudum şu dünyaya bilmem ne ile

Diken yaraladı beni, suçu attım güle

Çok aradım, dikensiz gül bulamadım gardaş.

 

Kendimi bilmeden gidip dünyayla yarıştım

Mutluluklara küstüm, acılarla barıştım

Ya denize düştüm ya da ırmağa karıştım

Gözyaşı olup gözlere dolamadım gardaş.

 

Mahvolan gençliğime geri dönüp bakmadım

El külümü savurdu, ben kimseyi yakmadım

Gönlüme girip kalbimi kırdılar, çakmadım

Bir parçasını yerine koyamadım gardaş.

 

Bilmiyorum, bu yalan dünya daha ne eder

Bu yolun sonu artık nereye kadar gider

Garip Kenan kendini anlayana şunu der

Ben, ben giden gençliğime doyamadım gardaş.

{Güller de Ağlarmış kitabından}

ÇOK UZAKLAR

Çok uzaklar diye bir yer var.

Gitmek isteyip de gidemediğim,

Özlemini çektiğim bir yer.

Bir gün diyorum,

Belki bir gün, olur ya

Bırakıp tüm hüzünlerimi,

Umutlarımı sırtlayıp gideceğim bu diyarlardan

Bilinmez yerlere...

Kenan Ergül

SANA KALSIN

 

Yâr çık gel şu gönlümdeki evime

Bolluk senin olsun, dar bana kalsın.

İnan hiç hîle katmadım sevgime

Zarar ziyan bana, kâr sana kalsın.

 

Dilerim değmesin tırnağına taş

Akmasın gözünden hiç, bir damla yaş

Hasretin yakar oldu yavaş yavaş

Yokluğu bana ver, var sana kalsın.

 

Boğulmak isterim aşk denen gölde

Aşkın ölüm olsa, öleyim; öl de

Kalsam da ıssız bucaksız bir çölde

Sular senin olsun, har bana kalsın.

 

Sen yârim ol, ben olayım sana eş

Aşkım ol, gel gönül evime yerleş

Bulutlar ırak olsun, açsın güneş

Yazlar senin olsun, kar bana kalsın.

 

(07.07.2019 – 15.50)

{Ay Işığında Saklı Hüzünler kitabından)

BİR YANIM EKSİK

Sevdiklerimi mutlu edeyim derken,

En çok kendimi üzdüm bu hayatta.

Başkalarını tamamlamak için

Hep kendimden bir parça çaldım.

Şimdi mi?

Şimdi paramparçayım

Ve bir yanım hep eksik...

Kenan Ergül

SEN

 

Nedir içimdeki duygunun adı

Yoksun alınmıyor yaşamın tadı

Bazen meleksin bazen tatlı cadı

Varlığın ömrüme armağan olsun.

 

İnan ki anlatamaz seni sözler

Bil ki sözden iyi anlatır gözler

Yokluğunda dağ taş hep seni özler

Kimselerden hesap soramıyorum.

Hayalin gelip dolunca odama

Özlemler çok zor geliyor adama

Çevremde bir sürü insan var ama

Yerine kimseyi koyamıyorum.

Bil ki hazırdır gönüldeki yerin

Haddi hesabı yok bu özlemlerin

Dilde ismin, elimde resimlerin

İnan ki bakmaya doyamıyorum.

 

Ne söylesem bilemem ki ne yazsam

Gelsen sensizliği seninle bozsam

Rüzgâr olsam siyah saçlarda tozsam

Yokluğunda mutlu olamıyorum.

Kenan’ım ne yazarsa aşka yazar

Yazdı mı bilesin, çok başka yazar

Allah’ım kaderi bambaşka yazar

Sen olmasan huzur bulamıyorum.

{Güller de Ağlarmış kitabından}

YORULUYORSUN BAZEN

Yoruluyorsun bazen,

Kuytu bir köşe bulup dinlenmek istiyorsun.

Adım atacak halin kalmıyor

Ama yine de etrafına güçlü görünüyorsun.

İçinde kopan fırtınaları,

Kimse bilmiyor...

Kenan Ergül

BABAM

 

Garip hâllerdeyim, gittin gideli

Savurur beni özleminin yeli

Kim ne derse desin, dinlemem eli

Hasretin canımı yakıyor babam.

 

Hâlâ aklımda gülüşünle yüzün

Farkı yok artık geceyle gündüzün

Nereye baksam her yer keder, hüzün

Yüzüm maskesini takıyor babam.

 

Ne desem asla olamadım haklı

Sen gittin ya, sanki yitirdim aklı

Yürek buruk, gözlerim ağlamaklı

Gözyaşım yüreğe akıyor babam.

 

Umut yok, ne bugünde ne yarında

Vakit geçmez sensizlik diyarında

Şöyle buğulu bir cam kenarında

Gözler uzaklara bakıyor babam.

 

Asla çıkmıyor aklımdan son hâlin

Kulağımda sesin, gözde hayalin

Bilmiyorum nasıl hâlin, ahvalin

Yüreğim “sen” diye atıyor babam.

{Güller de Ağlarmış kitabından}

SONBAHAR

Hep sana geliyorum,

Senden gitmem diyenlerin gittiğinden midir nedir,

Sonbaharı hep sevmişimdir.

Hep kendimden bir şeyler bulurum,

Düşen bir yaprakta

Akan suda

Yağan yağmurda

Esen rüzgarda...

Yüreğim öyle bir yerdir ki,

Bazen olur dört mevsimi bir arada yaşarım

Hayallere dalarken umut ederim

Ve ilkbahar gibi çiçeklenir yüreğim...

Bazen olur kar, boran fırtınalar arasında kaybolurum.

Bazen ise sevdiklerimin yanında huzur bulurum,

Serin bir yaz akşamı gibi...

Gün olur canım dediklerim savrulup gider hayatımdan,

sonbaharda dökülen yapraklar gibi,

Bir bir dökülürler yüreğimden.

Sonbahar vedalara gebedir,

sanki gitmeler mevsimidir.

Dedim ya, 

Gitmem deyip gidenlerden midir nedir,

Sonbaharı hep sevmişimdir...

Kenan Ergül

NEREDE HANİ?

 

Bana zararmış meğer, kâr dediğim

Yok oldu birer birer, var dediğim

Candan öte bildiğim yâr dediğim

Elden önce gitti, nerede hani?

 

Helalden bahsedip haram yiyenler

Kuzu görünüp kurt postu giyenler

Ben sana dostum, yoldaşım diyenler

Birer birer yitti, nerede hani?

 

Hâyy’dan gelenler yine gitti Hû’ya

Kul ile sınandık imtihan bu ya

Can dediklerim beni bir kuyuya

Yavaş yavaş itti, nerede hani?

 

Dosdoğru kalabilmekti tek gayem

Hep yarıda kaldı gönül hikâyem

Tükeniyor artık ömür sermayem

Nasıl çabuk bitti, nerede hani?

 

(13.02.2020 – 01.10)

{Ay Işığında Saklı Hüzünler kitabından}

GİDİYORUM

Bu ellerde mutlu olamadık biz

Umudu doyasıya yaşayın siz

Kalmasın benden, ne bir anı ne bir iz

Umudumu sırtladım gidiyorum.

Kenan Ergül

NASİBİN YÜREĞİN KADAR

 

Gün oldu, düşündüm durdum

Gün oldu, hayaller kurdum

Bir söze inandım durdum

Nasibin yüreğin kadar.

 

Zor anlar yaşadın belki

Rahatla, geçmişi sil ki

Müsterih ol, iyi bil ki

Nasibin yüreğin kadar.

 

Yalnızlık zor bu zamanda

Hüznüm çoğaldı bir anda

Ne kadar da zorlasan da

Nasibin yüreğin kadar.

 

Bunca çaba nedir böyle

Ümitsiz olma sen öyle

Var git bilmeyene söyle

Nasibin yüreğin kadar.

 

Kiminin yüreğinde yaş

Kimilerinin kalbi taş

Düşünerek ağrıtma baş

Nasibin yüreğin kadar.

 

(15.02.2020 – 14.50)

{Ay Işığında Saklı Hüzünler kitabından}

UMUDUM VAR

Kalk hadi gidelim be yalnızlığım

Buralar kötü, buralar bize dar.

Durdukça çoğalıyor ıssızlığım

Benim içimde hâlâ umudum var.

Kenan Ergül

ANNEM

 

Yüreğim zorda, başım ise darda

Gönül dost arıyor böyle anlarda

Her kışın sonu mutlaka bahar da

Yüreğime bahar gelmiyor annem.

 

Kendi derdinde her nereye varsan

Sana gelsem annem, yaramı sarsan

Neden ağlıyorsun diye sorarsan

Bunca hüzünle gülünmüyor annem.

 

Çığlıklarım herkese hoş bir seda

Umuda elveda, hüzne elveda

Bütün sevdiklerime edip veda

Ölsem demekle ölünmüyor annem.

 

(01.02.2015 – 15.34)

{Güller de Ağlarmış kitabından}

DALIP GİDİYORUM UZAKLARA

Oysa ben,

Mutluydum bir zamanlar,

Ne güzel gülerdim içimde bin bir huzurla.

Şimdilerde bambaşkayım,

Hayatın getirdiklerinden mi

Yoksa götürdüklerinden midir bilemedim.

Mevsimlerden hazan,

Başımda hüzün bulutu,

Düşünceliyim.

Dalıp gidiyorum uzaklara...

26.03.2018 - 18.05

YORGUNLUĞUMA VER

Bir umuda yelken açtım,

Hayatın ne fırtınalar getireceğini bilmeden.

Ve ben o fırtınada kaybettim,

Kendimi ve umudumu...

Çoğunlukla susuyorsam

Arada bir dalıyorsam

Ve gözlerim dolu dolu oluyorsa,

Yorgunluğuma ver...

Kenan Ergül

GECEDEN

An olur,

Bir yağmur damlasında kendimi bulurum.

Varlığım,

Birilerine hayat veren can olur.

Kaybolur giderim inceden.

Ve yine an olur,

Düşünür, dalar giderim

Ve yağmurdur yağan,

Geceden...

Kenan Ergül

ESKİDEN AŞKA ÖMÜR VERİLİRDİ

Biz yârimize küsemezdik üstat

Göz göze gelince buzlar erirdi.

Kalmadı şimdiki aşklarda bir tat

Eskiden aşka ömür verilirdi.

Kenan Ergül

SESSİZ ÇIĞLIĞIM

Yüreğimin acısındandır

Gözlerimin koyuluğu.

Susuyorsam eğer,

Cümlelerimin çokluğundandır.

Bakma bana,

Bazen durulur, bazen coşarım.

Her şeye sükut eder,

Yüreğimde yaşarım.

Kimse bilmez,

Sessiz çığlığımı...

Kenan Ergül

USTA

Hüzünlüyüm yüreğim yangınlarda

Bir çıkmaza düştüm de kaldım darda

İçimde küçük bir umudum var da

O da ha bitti ha bitecek usta.

Kenan Ergül

BENİ ANLAYAMAZ KORKAK YÜREKLER

İnsan, umut üstüne umut ekler

Gönül bu; sever, umar, bir şey bekler

Yüreği parça parça olmadıkça

Beni anlayamaz korkak yürekler.

Kenan Ergül

SUSKUN YÜREK

 

Biz hüzünlü gecelerin adamı

Gönül dert doldu, demedi bana mı?

Kahpe felek ağlattı da anamı

Hep sustu, konuşmadı suskun yürek.

 

Her yerden ve herkesten dışlandı da

Ağladı, göstermedi saklandı da

Saçları yavaş yavaş aklandı da

Hep sustu, konuşmadı suskun yürek.

 

Alnına kara yazı yazıldı da

Arkasından mezarı kazıldı da

Çaresizce ağlayıp üzüldü de

Hep sustu, konuşmadı suskun yürek.

 

Kırıldı bütün tutacak dalları

Tutmaz oldu ayakları, elleri

Başında esti de hüzün yelleri

Hep sustu, konuşmadı suskun yürek.

 

Onu yıkan çile, dert ve elemdi

Bunu biliyordu da söylemedi

Mutlu olup gün yüzü göremedi

Hep sustu, konuşmadı suskun yürek.

 

Aldandı, kandı şu yalan dünyaya

Ya hayal etti, ya daldı hülyaya

İnanarak yaşadı bir rüyaya

Hep sustu, konuşmadı suskun yürek.

 

Dert dolmuştu, yürümüyordu beden

Ulan dert desen ben, çile desen ben

Üstüne sarıldı da bir top kefen

Hep sustu konuşmadı suskun yürek.

{Güller de Ağlarmış kitabından}

bottom of page