ŞİİRLER
BABAM
Hayat çok zor baba yoruldum inan
Durgunlaştım artık duruldum inan
Yoksun, acılarla yoğruldum inan
Kaldıracak gücüm kalmadı babam.
Tamam dedim sustum attım içime
Onu bunu aldım kattım içime
İyice dolmuşum baktım içime
Son yaşananları almadı babam.
Bilmiyorum baba halim nicedir
Çözemedim bu nasıl bilmecedir
Uyumayı unuttum kaç gecedir
Gözlerim uykuya dalmadı babam.
Bu oğlun yalnız, çaresiz kaldı da
Her giden benden bir şeyler aldı da
Ah bu hayat seni benden çaldı da
Bir tek beni benden çalmadı babam.
Güldürmedi hayat güleyim dedim
Yaşamı bırakıp öleyim dedim
Çıkıp da yanına geleyim dedim
Ah! İnancım beni salmadı babam.
(26.04.2018 – 01.50)
{Ay Işığında Saklı Hüzünler kitabından}
YARIM KALDIK
Hep yarım kaldık şu hayatta,
Yarım bırakıldık.
Hiçbir şeyimiz tamam olmadı.
Ne ağlayabildik doyasıya,
Ne gülebildik...
Belki bu yüzden dalgınlığımız,
Bu yüzden suskunluğumuz,
Bu yüzden kırgınlığımız...
Ve gittikçe artıyor yorgunluğumuz...
Kenan Ergül
GÖZYAŞIM YÜREĞİME AKAR
Bir umuda sarılmış şu yüreğim
Her gidenin ardından bakar durur.
Küçücük bir mutluluktur dileğim
Gözyaşım yüreğime akar durur.
Kenan Ergül
DİYORUM
Aldandım her yüze gülene kanıp
Çok üzdüm kendimi geçmişi anıp
Şöyle birinin omzuna yaslanıp
Hıçkırıklarla ağlasam diyorum.
Durdursam zamanı, dönsem geçmişe
Kovsam acıları, gitse endişe
Yüzümde mutluluk, kalbimde neşe
Dereler gibi çağlasam diyorum.
Geçiyor ömür sular gibi akıp
Kırdılar beni yüreğime bakıp
Bıçağı kızdırıp iyice yakıp
Yaralarımı dağlasam diyorum.
Kenan’ım der, Mevla’ya sığındım tek
Bu dünya bir imtihan yeri demek
Sabır ipini tutup ilmek ilmek
Sıkı sıkıya bağlasam diyorum.
(04.08.2018 – 16.55)
{Ay Işığında Saklı Hüzünler kitabından}
YORGUN
Kendimi öyle çok yorgun hissediyorum ki,
Sanki sırtıma dağları yüklemişim,
Yüreğimde yangınlar,
Gözümde okyanuslar...
Öyle durduk yere dalıp gitmelerim oluyor bazen,
Zaten insan,
Kalkıp gidemediği yere dalıp gidermiş.
Kenan Ergül
DİYE Mİ GİTTİN?
Yalan, hile katmadım yeminime, ahtıma
İnan kimseyi oturtmadım gönül tahtıma
Kavuşalım dedim ayrılık düştü bahtıma
Ölmeden mezarım kazılır diye mi gittin?
Yanında mutluydum, kalbim uçan bir kelebek…
Yüreğim senindi, inan seni sevmiştim tek
Hüzünlere saldın beni çekip de giderek
Yüreğin gönlümde ezilir diye mi gittin?
Yâr dedim yâren dedim ettim seni baş tâcım
Saatlerce gözlerine bakmaktı amacım
Saçlarına dokunsam inan geçerdi acım
Acılar gönlüme dizilir diye mi gittin?
Şimdi ayazlardayım dünya bana dar gibi
Bir deli sevdaya düştüm eridim kar gibi
Bilmiyorum nedir bu ayrılığın sebebi
Gözlerimden yaşlar süzülür diye mi gittin?
Dertliyim gözlerimde yaş, gözlerimde buğu
Nerde görülmüş ki şairin mutlu olduğu
Gittin, çok gördün bana küçücük mutluluğu
Adıma şiirler yazılır diye mi gittin?
(26.04.2018 – 01.00)
{Ay Işığında Saklı Hüzünler kitabından}
ÇOK AĞLADIM
Hep başkalarının mutluluğunu izlemekle geçti ömrüm.
Güzel şeylere heves ettim durdum
Çok ağladım,
Bir damla gözyaşı dökmeden.
Mış gibi yaptım hep
Güçlüymüş gibi,
Mutluymuş gibi
Canı yanmazmış gibi...
Kenan Ergül
GENÇLİĞİME DOYAMADIM
Gerçekleşmez garibin hayali ve rüyası
Gençliğimi aldı şu sattığımın dünyası
Dün bitmiştir önemli olan bundan sonrası
Bir gün olsun ben hiç mutlu olamadım gardaş.
Kelimeler düğümlenir artık gelmez dile
Meydan okudum şu dünyaya bilmem ne ile
Diken yaraladı beni, suçu attım güle
Çok aradım, dikensiz gül bulamadım gardaş.
Kendimi bilmeden gidip dünyayla yarıştım
Mutluluklara küstüm, acılarla barıştım
Ya denize düştüm ya da ırmağa karıştım
Gözyaşı olup gözlere dolamadım gardaş.
Mahvolan gençliğime geri dönüp bakmadım
El külümü savurdu, ben kimseyi yakmadım
Gönlüme girip kalbimi kırdılar, çakmadım
Bir parçasını yerine koyamadım gardaş.
Bilmiyorum, bu yalan dünya daha ne eder
Bu yolun sonu artık nereye kadar gider
Garip Kenan kendini anlayana şunu der
Ben, ben giden gençliğime doyamadım gardaş.
{Güller de Ağlarmış kitabından}
ÇOK UZAKLAR
Çok uzaklar diye bir yer var.
Gitmek isteyip de gidemediğim,
Özlemini çektiğim bir yer.
Bir gün diyorum,
Belki bir gün, olur ya
Bırakıp tüm hüzünlerimi,
Umutlarımı sırtlayıp gideceğim bu diyarlardan
Bilinmez yerlere...
Kenan Ergül
SANA KALSIN
Yâr çık gel şu gönlümdeki evime
Bolluk senin olsun, dar bana kalsın.
İnan hiç hîle katmadım sevgime
Zarar ziyan bana, kâr sana kalsın.
Dilerim değmesin tırnağına taş
Akmasın gözünden hiç, bir damla yaş
Hasretin yakar oldu yavaş yavaş
Yokluğu bana ver, var sana kalsın.
Boğulmak isterim aşk denen gölde
Aşkın ölüm olsa, öleyim; öl de
Kalsam da ıssız bucaksız bir çölde
Sular senin olsun, har bana kalsın.
Sen yârim ol, ben olayım sana eş
Aşkım ol, gel gönül evime yerleş
Bulutlar ırak olsun, açsın güneş
Yazlar senin olsun, kar bana kalsın.
(07.07.2019 – 15.50)
{Ay Işığında Saklı Hüzünler kitabından)
BİR YANIM EKSİK
Sevdiklerimi mutlu edeyim derken,
En çok kendimi üzdüm bu hayatta.
Başkalarını tamamlamak için
Hep kendimden bir parça çaldım.
Şimdi mi?
Şimdi paramparçayım
Ve bir yanım hep eksik...
Kenan Ergül
SEN
Nedir içimdeki duygunun adı
Yoksun alınmıyor yaşamın tadı
Bazen meleksin bazen tatlı cadı
Varlığın ömrüme armağan olsun.
İnan ki anlatamaz seni sözler
Bil ki sözden iyi anlatır gözler
Yokluğunda dağ taş hep seni özler
Kimselerden hesap soramıyorum.
Hayalin gelip dolunca odama
Özlemler çok zor geliyor adama
Çevremde bir sürü insan var ama
Yerine kimseyi koyamıyorum.
Bil ki hazırdır gönüldeki yerin
Haddi hesabı yok bu özlemlerin
Dilde ismin, elimde resimlerin
İnan ki bakmaya doyamıyorum.
Ne söylesem bilemem ki ne yazsam
Gelsen sensizliği seninle bozsam
Rüzgâr olsam siyah saçlarda tozsam
Yokluğunda mutlu olamıyorum.
Kenan’ım ne yazarsa aşka yazar
Yazdı mı bilesin, çok başka yazar
Allah’ım kaderi bambaşka yazar
Sen olmasan huzur bulamıyorum.
{Güller de Ağlarmış kitabından}
YORULUYORSUN BAZEN
Yoruluyorsun bazen,
Kuytu bir köşe bulup dinlenmek istiyorsun.
Adım atacak halin kalmıyor
Ama yine de etrafına güçlü görünüyorsun.
İçinde kopan fırtınaları,
Kimse bilmiyor...
Kenan Ergül
BABAM
Garip hâllerdeyim, gittin gideli
Savurur beni özleminin yeli
Kim ne derse desin, dinlemem eli
Hasretin canımı yakıyor babam.
Hâlâ aklımda gülüşünle yüzün
Farkı yok artık geceyle gündüzün
Nereye baksam her yer keder, hüzün
Yüzüm maskesini takıyor babam.
Ne desem asla olamadım haklı
Sen gittin ya, sanki yitirdim aklı
Yürek buruk, gözlerim ağlamaklı
Gözyaşım yüreğe akıyor babam.
Umut yok, ne bugünde ne yarında
Vakit geçmez sensizlik diyarında
Şöyle buğulu bir cam kenarında
Gözler uzaklara bakıyor babam.
Asla çıkmıyor aklımdan son hâlin
Kulağımda sesin, gözde hayalin
Bilmiyorum nasıl hâlin, ahvalin
Yüreğim “sen” diye atıyor babam.
{Güller de Ağlarmış kitabından}
SONBAHAR
Hep sana geliyorum,
Senden gitmem diyenlerin gittiğinden midir nedir,
Sonbaharı hep sevmişimdir.
Hep kendimden bir şeyler bulurum,
Düşen bir yaprakta
Akan suda
Yağan yağmurda
Esen rüzgarda...
Yüreğim öyle bir yerdir ki,
Bazen olur dört mevsimi bir arada yaşarım
Hayallere dalarken umut ederim
Ve ilkbahar gibi çiçeklenir yüreğim...
Bazen olur kar, boran fırtınalar arasında kaybolurum.
Bazen ise sevdiklerimin yanında huzur bulurum,
Serin bir yaz akşamı gibi...
Gün olur canım dediklerim savrulup gider hayatımdan,
sonbaharda dökülen yapraklar gibi,
Bir bir dökülürler yüreğimden.
Sonbahar vedalara gebedir,
sanki gitmeler mevsimidir.
Dedim ya,
Gitmem deyip gidenlerden midir nedir,
Sonbaharı hep sevmişimdir...
Kenan Ergül
NEREDE HANİ?
Bana zararmış meğer, kâr dediğim
Yok oldu birer birer, var dediğim
Candan öte bildiğim yâr dediğim
Elden önce gitti, nerede hani?
Helalden bahsedip haram yiyenler
Kuzu görünüp kurt postu giyenler
Ben sana dostum, yoldaşım diyenler
Birer birer yitti, nerede hani?
Hâyy’dan gelenler yine gitti Hû’ya
Kul ile sınandık imtihan bu ya
Can dediklerim beni bir kuyuya
Yavaş yavaş itti, nerede hani?
Dosdoğru kalabilmekti tek gayem
Hep yarıda kaldı gönül hikâyem
Tükeniyor artık ömür sermayem
Nasıl çabuk bitti, nerede hani?
(13.02.2020 – 01.10)
{Ay Işığında Saklı Hüzünler kitabından}
GİDİYORUM
Bu ellerde mutlu olamadık biz
Umudu doyasıya yaşayın siz
Kalmasın benden, ne bir anı ne bir iz
Umudumu sırtladım gidiyorum.
Kenan Ergül
NASİBİN YÜREĞİN KADAR
Gün oldu, düşündüm durdum
Gün oldu, hayaller kurdum
Bir söze inandım durdum
Nasibin yüreğin kadar.
Zor anlar yaşadın belki
Rahatla, geçmişi sil ki
Müsterih ol, iyi bil ki
Nasibin yüreğin kadar.
Yalnızlık zor bu zamanda
Hüznüm çoğaldı bir anda
Ne kadar da zorlasan da
Nasibin yüreğin kadar.
Bunca çaba nedir böyle
Ümitsiz olma sen öyle
Var git bilmeyene söyle
Nasibin yüreğin kadar.
Kiminin yüreğinde yaş
Kimilerinin kalbi taş
Düşünerek ağrıtma baş
Nasibin yüreğin kadar.
(15.02.2020 – 14.50)
{Ay Işığında Saklı Hüzünler kitabından}
UMUDUM VAR
Kalk hadi gidelim be yalnızlığım
Buralar kötü, buralar bize dar.
Durdukça çoğalıyor ıssızlığım
Benim içimde hâlâ umudum var.
Kenan Ergül
ANNEM
Yüreğim zorda, başım ise darda
Gönül dost arıyor böyle anlarda
Her kışın sonu mutlaka bahar da
Yüreğime bahar gelmiyor annem.
Kendi derdinde her nereye varsan
Sana gelsem annem, yaramı sarsan
Neden ağlıyorsun diye sorarsan
Bunca hüzünle gülünmüyor annem.
Çığlıklarım herkese hoş bir seda
Umuda elveda, hüzne elveda
Bütün sevdiklerime edip veda
Ölsem demekle ölünmüyor annem.
(01.02.2015 – 15.34)
{Güller de Ağlarmış kitabından}
DALIP GİDİYORUM UZAKLARA
Oysa ben,
Mutluydum bir zamanlar,
Ne güzel gülerdim içimde bin bir huzurla.
Şimdilerde bambaşkayım,
Hayatın getirdiklerinden mi
Yoksa götürdüklerinden midir bilemedim.
Mevsimlerden hazan,
Başımda hüzün bulutu,
Düşünceliyim.
Dalıp gidiyorum uzaklara...
26.03.2018 - 18.05
YORGUNLUĞUMA VER
Bir umuda yelken açtım,
Hayatın ne fırtınalar getireceğini bilmeden.
Ve ben o fırtınada kaybettim,
Kendimi ve umudumu...
Çoğunlukla susuyorsam
Arada bir dalıyorsam
Ve gözlerim dolu dolu oluyorsa,
Yorgunluğuma ver...
Kenan Ergül
GECEDEN
An olur,
Bir yağmur damlasında kendimi bulurum.
Varlığım,
Birilerine hayat veren can olur.
Kaybolur giderim inceden.
Ve yine an olur,
Düşünür, dalar giderim
Ve yağmurdur yağan,
Geceden...
Kenan Ergül
ESKİDEN AŞKA ÖMÜR VERİLİRDİ
Biz yârimize küsemezdik üstat
Göz göze gelince buzlar erirdi.
Kalmadı şimdiki aşklarda bir tat
Eskiden aşka ömür verilirdi.
Kenan Ergül
SESSİZ ÇIĞLIĞIM
Yüreğimin acısındandır
Gözlerimin koyuluğu.
Susuyorsam eğer,
Cümlelerimin çokluğundandır.
Bakma bana,
Bazen durulur, bazen coşarım.
Her şeye sükut eder,
Yüreğimde yaşarım.
Kimse bilmez,
Sessiz çığlığımı...
Kenan Ergül
USTA
Hüzünlüyüm yüreğim yangınlarda
Bir çıkmaza düştüm de kaldım darda
İçimde küçük bir umudum var da
O da ha bitti ha bitecek usta.
Kenan Ergül
BENİ ANLAYAMAZ KORKAK YÜREKLER
İnsan, umut üstüne umut ekler
Gönül bu; sever, umar, bir şey bekler
Yüreği parça parça olmadıkça
Beni anlayamaz korkak yürekler.
Kenan Ergül
SUSKUN YÜREK
Biz hüzünlü gecelerin adamı
Gönül dert doldu, demedi bana mı?
Kahpe felek ağlattı da anamı
Hep sustu, konuşmadı suskun yürek.
Her yerden ve herkesten dışlandı da
Ağladı, göstermedi saklandı da
Saçları yavaş yavaş aklandı da
Hep sustu, konuşmadı suskun yürek.
Alnına kara yazı yazıldı da
Arkasından mezarı kazıldı da
Çaresizce ağlayıp üzüldü de
Hep sustu, konuşmadı suskun yürek.
Kırıldı bütün tutacak dalları
Tutmaz oldu ayakları, elleri
Başında esti de hüzün yelleri
Hep sustu, konuşmadı suskun yürek.
Onu yıkan çile, dert ve elemdi
Bunu biliyordu da söylemedi
Mutlu olup gün yüzü göremedi
Hep sustu, konuşmadı suskun yürek.
Aldandı, kandı şu yalan dünyaya
Ya hayal etti, ya daldı hülyaya
İnanarak yaşadı bir rüyaya
Hep sustu, konuşmadı suskun yürek.
Dert dolmuştu, yürümüyordu beden
Ulan dert desen ben, çile desen ben
Üstüne sarıldı da bir top kefen
Hep sustu konuşmadı suskun yürek.
{Güller de Ağlarmış kitabından}